Het Goddelijke op aarde, in de mandir
Vele hindoes aanbidden het Goddelijke op een bepaalde manier. Sommigen doen puja, sommigen gaan naar de mandir, sommigen zingen of luisteren naar bhajans… Er zal vast een moment zijn geweest dat ook jij het Goddelijke hebt ervaren. Misschien waren het wel meerdere momenten.
Zelf heb ik het Goddelijke meerdere malen mogen ervaren. Het is niet zo dat Durga ineens voor mij verscheen op haar tijger of Krishna Bhagvaan met zijn bansuri en koeien. Nee. Het is een onverklaarbaar gevoel van liefde en toewijding dat mij overkwam toen ik voor het eerst naar een bepaalde mandir ging. Ik was naar verschillende mandirs geweest, maar nog nooit had ik me zo thuis gevoeld in een mandir. Het was de eerste keer dat ik zag dat er niemand werd gediscrimineerd op kaste, geslacht, leeftijd en afkomst. Ik kan het me nog goed herinneren. 30 september 2008, de eerste dag van de Ashvina Navraatri dat jaar. Een Hollandse vrouw was degene die de puja verrichte als pujaari. Het was een geweldige ervaring. Nog nooit had ik zoveel jongeren en ‘blanke mensen’ gezien in een mandir.
Die ene ervaring was doorslaggevend voor mij. Vanaf die dag ben ik steeds vaker naar die ene mandir gegaan en dat gevoel van liefde en toewijding overkwam me elke keer weer. Als ik daar de mandirruimte binnen stapte voelde ik me meteen heel anders. Alsof ik werd verlost van allerlei lasten en innerlijk in een soort zenmodus terecht kwam. De sfeer, de manier waarop de bhajans werden gezongen, de lezingen, de acceptatie, de pandits… Alles was er zó anders dan in andere mandirs. De voorzitter van de mandir zei ook altijd dat de mandir van iedereen was. Dat trok mij erg aan; de mandir voelde als eigen. Het voelde alsof het Goddelijke zelf er aanwezig was en het zegeningen regende. Na de mandirdienst voelde ik me altijd opgeladen, alsof mijn geest een powerboost had gekregen. De mandir heeft mij altijd positieve energie gegeven, inspiratie en kracht om verder te gaan in het leven en alle moeilijkheden te doorstaan.
Veel mensen zijn negatief bij het horen van het woord ‘mandir’. Ze denken dan vaak meteen aan achterbaks gedrag, oude mensen, orthodoxe pandits, discriminatie, saaie lezingen die niemand begrijpt en valse bhajanzang. Maar niet elke mandir is hetzelfde (godzijdank!). Stap eens los van alle vooroordelen de mandir binnen en ervaar het zelf.
Hey meis, ik heb je gemist in de mandier. Niets voor jou om zo lang en vooral tijdens Nawraatan niet in de mandiet te komen. Ik hoop maar dat die mandier echt zo oprecht en rein is als jij beschrijft. Want als mijn vermoeden klopt zal geen enkele Hindoe ooit meer vrijwilliger worden in een mandier. Je hebt zoveel gedaan voor die mandier.
Ranjita , en mooie ervaring
Wat fijn dat je jou ervaring omtrent het herkenning van het goddelijke in een mandir met ons deelt. Ben het helemaal met je eens dat zo,n ervaring niet gepaard hoeft te gaan met een bekende gods vorm of type mensen , de ananda bliss die je hebt mogen ervaren vertelt ook iets over je groei en persoonlijkheid .
…dank voor het delen van je ervaring ..Jay sai Ram
Beste mandirgangers,
Ik deel de ervaring zoals hier beschreven volledig .Het zegt ook veel over de persoon. Mooie ziel. Als we allemaal met een positieve houding en zuiver gedachte de mandir bezoeken , kunnen ook wij dit voelen.
Mandir is altijd fijn. Als het niet zo voelt in welke hoedanigheid moeten we nasr ons zelf kijken.
Naar mandir gaan doen we voor onszelf ook als vrijwilliger!
Jai Mata Fi