Omstreden onderwerpen m.b.t. het hindoeïsme

1. 

   Raksha zegt:

   22 januari 2014 op 17:17

   Beste Ranjita,

   Ik vind het bovenstaande nog steeds onduidelijk. Het ligt waarschijnlijk aan mij, want al die namen, verhalen, gedaantes, het wordt soms te veel! Als een niet-hindoe mij vraagt; Hoeveel goden telt het Hindoeisma of wat is god voor het Hindoeisme? Hoe kan ik hem een kort, doch krachtig antwoord geven?!

   Groet,

   Raksha

   Beantwoorden
   • 

     Ranjita zegt:

     22 januari 2014 op 22:40

     Hallo Raksha, een kort en krachtig antwoord zou in mijn optiek zijn dat wij Hindoes in [i]monisme[/i] geloven: Er is één God die zich in alles manifesteert. God is dus weliswaar één, maar heeft oneindig veel aspecten. Met andere woorden: God is het universum en het universum kan zich op ontelbaar veel manieren aan ons manifesteren. God is dus eigenlijk niet te bevatten, omdat God fundamenteler is dan lichaam en geest; God gaat verder dan deze. Lichaam en geest zijn slechts uiterlijke manifestaties van dat Ene Goddelijke Beginsel. Daarmee is God ook wel te beschrijven als het grote mysterie dat ten grondslag ligt aan dit gehele universum.

     In het Engels vind ik het mooi uitgedrukt: “God is beyond perception”. Juist daarom vind ik het moeilijk om dit goed te beschrijven. Onze rishi’s hebben in duizenden verzen pogingen gedaan om het Goddelijke te beschrijven en zelfs daarmee is het Goddelijke niet te bevatten (zoals de rishi’s zelf ook schrijven). Een metafoor om het wellicht beter te begrijpen, is bijvoorbeeld een televisie: het brengt beeld en geluid voort, maar is zelf geen van beide.

     Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Zo niet, vraag gerust door. Ik zal proberen een helder antwoord te formuleren

     Beantwoorden
2. 

   Anjana zegt:

   17 maart 2014 op 14:36

   Wat mij interessant vindt dat het ook er maar 1 God is. Wat mij ook denkt zoals yin yang zoals dit voorbeeld van 1 god symbolische die er ook wel of niet is. Ik merk dit wel even maar niet onze fase van het hindoeïsme omdat we nog niet klaar voor zijn om naar 1 God te gaan. Hoewel dat het fase is?

   Ik vind wel belangrijk om te weten wat onze fase is voor 1 God. Dat vroeg ik me af want de wereld is niet perfect en onze perfect is niet volmaakt. Ik denk dat het fase van Goden en Godinnen die er voor 1 God te komen of er maar 1 persoon is die er wel perfect is. Wat u het zegt van vormen en vormloos. die is tegenstellig van goed of fout enzovoort die er maar 1 punt van uitkomen die we er niet kennen of er wel kent.

   Dit is kort en krachtig van 1 God.

   Hoewel dat we kunnen niet halen maar het enige is dat er Pandiet is die u kunt helpen of die wil ik graag wel weten en hoe zit het met fase of anders???

   Beantwoorden
   • 

     Ranjita zegt:

     19 maart 2014 op 08:45

     Hallo Anjana, volgens het Hindoeïsme leven we in dvaita (dualiteit) en dienen we te streven naar advaita (non-dualiteit). Het meest uitgewerkte pad van dvaita naar advaita noemen we vaak raaja yoga, ook wel Patanjali yoga of Ashtaanga yoga genoemd. Op dit pad doorlopen we vele fasen. Ik zal die fasen uitwerken en op korte termijn op de site plaatsen.

     Beantwoorden
3. 

   Ray zegt:

   10 december 2014 op 21:25

   Beste Ranjita,
   Het doorlopen van veschillende fases is volledig herkenbaar. Ik praktiseer raja yoga, bakti yoga en jnana yoga. Het leidt mij naar meer zelfkennis, wat zich beetje bij beetje aandient; precies de kennis wat aansluit op de fase waarin ik mij begeef. Als een braaf schooljongetje sta ik iedere dag voor de dageraad op om te mediteren, te contempleren en te bidden, totdat op een gegeven moment de ‘honger’, ‘het vuur’ begon te doven. Hier ben ik van geschrokken en weet niet zo goed hoe ik hiermee moet omgaan. Het voelt als een beproeving op mijn doorzettingsvermogen. Graag wil ik net als Arjuna de teugels overdragen aan Krishna en dat Hij mij helpt in deze situatie. Heb jij raad voor mij? Of een ‘metafysisch zetje in de rug’ voor mij te leen? Je krijgt het terug van Mij!

   Beantwoorden
   • 

     Ranjita zegt:

     11 december 2014 op 11:39

     Hallo Ray, wat mooi dat je deze drie vormen van yoga praktiseert! Bedankt voor het delen van deze ervaring.

     Ik denk dat wat jij beschrijft juist het bijzondere is van mediteren. Hoe meer en dieper we terecht komen in onze meditatie, hoe meer we door de wikkels dringen die onze ziel verborgen houden en ons daarmee verder van het Goddelijke houden. Onze geest – die onderdeel is van maya – wil dan nog weleens protesteren. Alsof we in het web van de stoffelijke energie van maya gevangen zitten en toch richting het spirituele proberen te komen. Dat is inderdaad een beproeving op ons doorzettingsvermogen.

     Op het moment dat we in staat zijn door te zetten en onszelf uit het web van maya te krijgen, kunnen we tot ware overgave komen. We zien dat ook bij Arjuna in de Bhagavad Gita. Eerst zit hij in het web van maya met al zijn verwarringen en drogargumenten om niet te vechten, om zijn dharma niet te hoeven praktiseren. Maar op het moment dat hij meer bij zinnen kwam, was hij in staat zich los te maken van begoocheling en tot overgave aan Krishna te komen.

     Beantwoorden
4. 

   Ray zegt:

   11 december 2014 op 12:03

   Beste Ranjita,
   Dank je wel voor jouw heldere duiding;
   de geest voelt dat hij vaste grond aan het verliezen is en
   doet er alles aan om zijn bestaan veilig te stellen.
   Het probeert mij uit balans te brengen. Dank je Ranjita.
   Hartegroet, Ray

   Beantwoorden
   • 

     Ranjita zegt:

     15 december 2014 op 10:23

     Hallo Ray, inderdaad! Graag gedaan en een fijne dag nog.

     Beantwoorden
5. 

   Seema Jewbali zegt:

   12 februari 2015 op 14:11

   Beste Ranjitadevi,

   Ik had een vraag over de menstruatie van de vrouw.
   Is er een bron waar het duidelijk staat aangegeven dat vrouwen niet kunnen deelnemen aan puja’s als ze in hun periode zitten.Ik heb begrepen van iemand dat het te maken heeft dat bloed niet God aanroept tijdens de puja maar, het tegenovergestelde en dat het daarom niet goed is.

   Er heerst tegenwoordig veel onwetendheid en mensen weten meestal niet waarom ze dingen doen. Ik heb ook jaren met het idee geleefd dat je dan in een onreine toestand bevindt en je lichaam het afstoot.
   Er worden dan ook discussie’s soms gevoerd dat het bijv. wel moet kunnen omdat het de natuur is?, maar men weet niet waar ze het over hebben. Ze hebben geen kennis van de geschriften (Ik zelf ook niet).
   Bij de sanatan dharm is het duidelijk dat je tijdens menstruatie niet aan puja’s deelneemt.
   Hoe zit dat bij de arya samaj?

   Groetjes Seema

   Beantwoorden
   • 

     Ranjita zegt:

     14 februari 2015 op 14:00

     Hallo Seema, er zijn meerdere bronnen die aangeven dat menstruerende vrouwen niet kunnen deelnemen aan praakritik puja, zoals de Rigveda en de Manusmriti.

     Volgens de karmakaandvoorschriften is bij praakritik puja reinheid van zowel lichaam als geest zeer belangrijk. In de menstruatieperiode scheidt het vrouwelijk lichaam veel onreine stoffen uit, waardoor de vrouw als lichamelijk onrein wordt beschouwd. Daarom wordt gesteld dat zij zich in haar menstruatieperiode dient te onthouden van praakritik puja. Dat wil zeggen dat zij geen uiterlijke offers mag schenken aan het Goddelijke. Wel mag zij in haar eigen woorden bidden en mantra’s reciteren [i]zonder[/i] hulp van een uiterlijk of religieus hulpmiddel als bijvoorbeeld een murti of mala.

     Sterker nog: er wordt gesteld dat zij zich dient te onthouden van ál haar dagelijkse taken. Er wordt beschreven dat vrouwen in hun menstruatieperiode uiterlijk onrein zijn en zich terug dienen te trekken van hun stoffelijke werkzaamheden. In de Mahabharata lezen we het voorbeeld van Draupadi, die zich in haar menstruatieperiode terugtrok van haar stoffelijke activiteiten om zich te richten op het Goddelijke. Zij sliep zelfs in een aparte kamer en trok zich terug van de wereld om zich heen, om spirituele oefeningen te praktiseren.

     De vrouw wordt beschreven als bevoorrecht dat zij twaalf periodes per jaar de gelegenheid heeft om zich terug te trekken van haar stoffelijke rollen (echtgenote, moeder, dochter, schoondochter et cetera) ten behoeve van haar spirituele ontwikkeling op een hoger niveau. Volgens de hindoegeschriften kent het menselijk lichaam vijf praana’s, soorten levensenergie: praana, apaana, samaana, vyaana en udaana. De menstruatieperiode wordt beschreven als een periode waarin udaana dominant is. Door udaana verlaten vuile stoffen en onderdrukte emoties het lichaam – vandaar ook de stemmingswisselingen van veel vrouwen in hun menstruatieperiode – om plaats te maken voor innerlijke reinheid. De menstruatieperiode is hiermee een zeer geschikte periode om maansik puja te verrichten, spirituele puja (rituelen die innerlijk plaatsvinden), wat een hoger niveau heeft dan uiterlijke rituelen. Deze oefeningen bestaan voornamelijk uit yoga, meditatie, ademhalingsoefeningen en innerlijke mantrarecitatie.

     Terwijl bij praakritik puja (uiterlijke puja) reinheid van zowel lichaam als geest zeer belangrijk is, draait het bij maansik puja om innerlijke focus en spiritualiteit. In de hindoegeschriften wordt de positie van de vrouw hoog aangeschreven. Zij heeft ook veel verantwoordelijkheden in het leven en draagt dagelijks de last van deze. De menstruatieperiode is een periode waarin zij tijdelijk verlossing krijgt van die dagelijkse verantwoordelijkheden naar anderen toe om zich te focussen op haar verantwoordelijkheid naar zichzelf en het Goddelijke.

     Ik weet niet hoe de Arya Samaaj hiermee omgaat. Je zou denken dat de Arya Samaaj hier ook vanuit gaat, aangezien dit ook in de Veda’s beschreven staat en de Arya Samaaj beweert van de Veda’s uit te gaan. Echter, in de praktijk blijkt dat de Arya Samaaj niet alles uit de Veda’s nastreeft. Zo staat de murti puja ook in de Veda’s beschreven, terwijl de Arya Samaaj deze sterk afkeurt.

     Beantwoorden
6. 

   Ruurd zegt:

   4 september 2016 op 17:45

   De Bijbel en de Koran hebben heel wat vergelijkingen
   met Het Goddelijke Beeld van Het Hindoeisme.
   Het Hindoeisme Gelooft dat God in alles aanwezig is
   en dat wij zelf als het ware atomen zijn van die ene ware opper geest.

   De Bijbel Heeft het over de Heilige Geest die in men aanwezig is
   een vergelijking met dat god in ieder mens aanwezig is

   De Bijbel Noemt God alwetend zoals in de deze psalm duidelijk wordt beschreven
   Psalm 139
   1 Een lied van David. Voor de leider van het koor.
   2 Heer, U kent mij door en door. U weet alles van mij, waar ik ook ben. U weet alles wat ik denk.
   3 U bent dag en nacht bij mij, U weet alles wat ik doe.
   4 U kent elk woord van mij, nog voordat ik het heb gezegd.
   5 U bent aan alle kanten om mij heen en uw hand rust op mij.
   6 Het is te wonderlijk om te begrijpen. Het is te bijzonder, ik kan er niet bij.
   7 Hoe zou ik kunnen vluchten voor uw Geest? Waar zou ik me voor U kunnen verbergen?

   een vergelijking met wat hindoes geloven god is in onzelf en wij zijn een onderdeel van hem
   daarom kan hij ook alles van ons weten anders dan wat christenen geloven die zeggen dat god hoog in de hemel
   is en vanuit de de hemel toezicht houdt. in Genesis zie je ook dat god geschapen is naar ons evenbeeld een bewijs en vergelijking
   wat hindoes geloven dat wij hem zelf zijn dat hij overal aanwezig is en in ons zelf is.

   hier weer een vergelijking weer in de Bijbel
   23 Ben Ik alleen een God van dichtbij? zegt de Heer. Ben Ik niet ook een God van ver weg?
   24 Zou iemand zich zó ver van Mij kunnen verbergen dat Ik hem niet zou zien? zegt de Heer. Ik ben toch overal in de hemel en overal op de aarde?
   deze vers staat in jeremia 23 in de Bijbel

   zo zie je maar dus weer lees de bijbel en je komt veel vergelijkingen tegen
   ook in de koran staan vergelijkingen ‘

   Groet Ruurd

   Beantwoorden
7. 

   Manfred zegt:

   7 december 2019 op 14:25

   Hi Ranjita,

   Wat interessant, al die artikelen die je schrijft. Heel bijzonder hoe je dat allemaal bestudeert!
   Ook over het kasten stelsel zijn er veel meningsverschillen.
   Daarover zat ik altijd wel met wat vragen en volgens mij kan jij mij daar ontzettend goed mee helpen.
   Het gaat namelijk om het volgende. Echt tof dat je die bronnen uit de geschriften haalt en heel goed verteld dat er in de vedas niets voorkomt over geboorte. Hoe staat dat in verhouding met de Mahabharat waar God Krishna, Yudishtir advies geeft om de regels van koningschap bij Bishma pitama te leren en waar Bishma pitama wel aangeeft dat geboorte ook een vereiste is? (zie daarvoor MB van Gita Press Anushan Parwa)
   Ook ben ik reuzenbenieuwd naar het feit dat er in de BG drie vereisten zijn namelijk Guna, Karma en Swabav (4:13 en 18:41) waarbij de betekenis van swabav inherent disposition oftewel erfelijke aanleg is. Daarbij vraag ik mij dan natuurlijk ook af onder welke categorie de demonenkoning Ravana beoordeeld had moeten worden. Hij was immers een rakshasa/demoon, maar leefde als een koning en had zijn koninkrijk (zijn beroep). Desalniettemin had God Rama de demonen koning Ravana uiteindelijk als brahmana gezien door Brahmin hatya te doen.
   Ook Dronacharya die de oorlog ging voeren werd als brahmin gezien en ashwathama zijn zoon werd ook als brahmana beoordeeld terwijl ashwathama dat niet van beroep was. Waarom eigenlijk? Ik weer zeker dat jij mij hier een opheldering van kan geven.
   Ik ben heel benieuwd. Alvast bedankt!

   Groetjes
   Manfred

   Beantwoorden
   • 

     Ranjita zegt:

     16 december 2019 op 15:42

     Hallo Manfred,

     Dat heeft mijns inziens te maken met de tijden waaruit de geschriften afstammen. De veda’s stammen af uit een tijdperk waarin dharma nog zeer zuiver is en het universum domineert. Aan het begin van de schepping is er bijna geen adharma aanwezig en aangezien iedereen van nature goed (vanuit zuivere dharma) is geschapen, beschikken mensen van geboorte dan ook over een zuivere, dharmische aard.

     De Mahabharata stamt af uit de dvaaparyuga. Dit is het derde tijdperk. De wijzen hebben ons geleerd dat dharma steeds verder in verval raakt en elk tijdperk dharma met eenvierde deel is afgenomen. Dit merk je ook als je de geschriften op chronologische volgorde bekijkt/leest; waar de veda’s erg abstract zijn en zich richten op mystieke kennis van de satyuga, merk je dat in de Upanishads, Purana’s, Ramayana en Mahabharata juist veel behoefte is aan dialogen in het teken van handhaving van dharma, duidelijke richtlijnen en handvatten. Er komt steeds meer adharma in beeld, de geschriften worden steeds minder abstract en er ontstaan wetten, normen en waarden.

     In de dvaaparyuga is dharma nog maar voor de helft dominant; de overige helft wordt overheerst door adharma. In deze tijd is een zuiver dharmische aard niet meer vanzelfsprekend; er is onderscheid gekomen in een zuivere en onzuivere natuur van personen. Het ego en de zinnen zijn een veel grotere rol gaan spelen, evenals onzuivere en duistere intenties en eigenschappen. Waar de groepering van de vier geaardheden in de tijd van de veda’s geen handhaving nodig had, was het in de dvaaparyuga wèl nodig om de samenleving goed te organiseren en managen, zodat iedereen naar zijn/haar eigen aard zou leven en handelen en dharma zoveel mogelijk werd beschermd.

     Hier is geboorte meer een rol gaan spelen in de identiteit van een persoon en ook een belangrijke rol gaan spelen in de aard en het karakter van personen. In feite zie je dat in de tretayuga (het tijdperk waarin Shri Rama leefde) het nature-nurturedebat al langzaam begon te ontstaan en in de dvaaparyuga was dit nog prominenter aanwezig. Vooral de wijzen namen hun rol in het beschermen van dharma zeer serieus; zij zagen in dat mensen van verschillende geaardheden samenkwamen, geboorte en opvoeding veranderden en steeds meer een rol speelden in de vorming van personen. Hierdoor moesten zij kritisch zijn in de selectie van hun leerlingen en werd geboorte hierbij een criterium.

     Ravana is naar mijn mening een goed voorbeeld in de tretayuga. Zijn vader was een wijze rishi, terwijl zijn moeder dochter van een rakshasa en gandharva was. In de satyuga (het eerste tijdperk) was het m.i. ondenkbaar dat twee personen van verschillende afkomst/aard bij elkaar kwamen en kinderen verwekten. Vanaf de tretayuga zie je juist steeds vaker dergelijke voorbeelden, op basis waarvan je zou kunnen stellen dat er gemengde geaardheden ontstonden. Mensen waren niet meer altijd zuiver brahmana of kshatriya (of in het geval van Ravana zelfs: brahmana of rakshasa; twee “uitersten”). Shri Rama moest Ravana doden vanwege zijn demonische eigenschappen en activiteiten; hij was een grote bedreiging voor dharma. Tegelijkertijd had Ravana ook vele brahmanische eigenschappen en had hij veel ascese beoefend. Om dat laatste heeft Shri Rama besloten boetedoening te beoefenen.

     Beantwoorden

Plaats een Reactie